Szkoła Podstawowa Nr 2 w Miechowie

A tak zmagali się z nim nasi uczniowie:

Tekst dyktanda dla uczniów SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Nauka – pożądany obowiązek

Stworzenie systemu powszechnej edukacji stanowiło nie lada wyzwanie dla odradzającej                 się w 1918 roku Polski. Wciąż piętrzyły się trudności. Ustrój przejętego po zaborcach szkolnictwa był zróżnicowany, a odsetek analfabetów w społeczeństwie – zatrważająco wysoki. Mniejszości narodowe chciały się uczyć własnych języków. Brakowało nauczycieli i szkolnych budynków. Zwierzchnictwo nad szkołami w II Rzeczpospolitej sprawowało Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W konstytucji marcowej z 1921 roku zapisano, że nauka jest bezpłatna i obowiązkowa. Programy szkolne wprowadzały wiadomości o państwie polskim, jego historii, geografii oraz kulturze. Jędrzejewiczowska reforma edukacji ustanawiała jednolitą strukturę szkolnictwa: szkoły powszechne, gimnazja, licea i szkoły zawodowe. Prężnie działały uniwersytety. Nauczyciele dbali o wychowanie uczniów: rozbudzali poczucie honoru i narodowej dumy, kształtowali gotowość do służby innym, solidność i pracowitość. Nierzadko wśród pedagogów byli naprawdę wybitni. Warto by wymienić co najmniej trzech: Janusza Korczaka – niezrównanego rzecznika praw dzieci, Aleksandra Kamińskiego – krzewiciela harcerskich idei i Mariana Falskiego – autora słynnego „Elementarza”. Gdy wybuchła II wojna światowa, Niemcy zlikwidowali szkolnictwo średnie i wyższe. Dla okupanta Polacy mieli być tylko siłą roboczą. Nie zważając na represje hitlerowców, tysiące uczniów, studentów i nauczycieli zbierało się na tajnych kompletach. Tajne nauczanie stanowi chlubną kartę naszych dziejów. Także dziś doskonalenie charakteru i poszerzanie swoich horyzontów pozostaje obowiązkiem uczniów. Przynosi również korzyści, bo pozwala urzeczywistniać marzenia

Tekst dyktanda dla uczniów dotychczasowych GIMNAZJÓW

 Rocznicowe co nieco

Przygotowując się do bieżącej edycji Małopolskiego Dyktanda Niepodległościowego, na pewno zastanawialiście się, jakie trudne wyrazy należałoby zapamiętać. Niemalże pięcioletnia tradycja tego konkursu każe nam spojrzeć wstecz i zacytować niebłahe pułapki ortograficzne np. „teutońska horda barbarzyńców” czy „żarty utożsamiane na ogół                z krotochwilą”. Nie od rzeczy byłoby także powtórzyć treści szczególnie ważkie dla kształtowania tożsamości narodowej. Po pierwsze – trzeba by przybliżyć sobie sylwetki bohaterów historii Polski, takich jak: Władysław Anders, Antoni Stawarz, Józef Haller czy ludzi bądź co bądź ważnych dla kultury, jak choćby Karol Estreicher albo kardynał Adam Sapieha. Po wtóre – przywołać te wydarzenia, które okazały się brzemienne w skutkach dla dziejów Rzeczypospolitej. A były to przede wszystkim działania antycarskiego rewolucjonisty i przywódcy Legionów – Józefa Piłsudskiego, któremu Rada Regencyjna   w listopadzie 1918 roku powierzyła zwierzchnictwo nad wojskiem polskim. Nie mniej ważne było rozbrojenie austro-węgierskich żołnierzy i przejęcie odwachu przy Wieży Ratuszowej, dzięki czemu Kraków przestał być częścią habsburskiej monarchii. Niestety, wkrótce przyszło nam utracić świeżo zdobytą niepodległość i znaleźć się w cieniu swastyki. Toteż Polskie Państwo Podziemne pod auspicjami Rządu RP na uchodźstwie utworzyło prężnie działające oddziały Armii Krajowej. Żołnierze AK wraz z młodzieżą zrzeszoną w Szarych Szeregach podejmowali różne działania z myślą o wolnej Polsce. Ich heroiczną postawę oraz gehennę warszawiaków możemy zobaczyć m.in. w filmie Jana Komasy „Powstanie Warszawskie” powstałym z archiwaliów. Natomiast o najsłynniejszej bitwie 2.Korpusu Polskiego, która rozegrała się nieopodal Rzymu u stóp klasztoru Benedyktynów, możemy przeczytać     w reportażu Melchiora Wańkowicza pt. „Szkice spod Monte Cassino”. Jak widać, ucząc się ortografii, odkrywamy karty historii.